De jaren dat holbewoners de aarde bewoonde, is definitief voorbij. Alhoewel, heel af en toe zie je nog wel eens iemand met de specifieke trekken van een Neanderthaler, maar die wordt dan met een modern woord, digibeet genoemd.

De mensen leven tegenwoordig in het digitale tijdperk en alles wat maar geautomatiseerd kan worden, wordt dan ook geautomatiseerd, zelfs zaken die eigenlijk niet geautomatiseerd hoeven te worden. Dat over een slordige vijftig jaar meer dan de helft van de bevolking geen werk meer heeft, is slechts een bijzaak.

Bedrijven, gevolgd door de op noviteiten ingestelde individu, lopen voorop in de race om nog sneller en beter te kunnen communiceren, produceren en te opereren. Wanneer zij een nieuw systeem, programma of anderzijds op het gebied van automatisering willen, sluiten zij goede contracten af met leveranciers waarin geschreven staat dat de leverancier binnen een gestelde termijn bepaalde producten c.q. diensten levert. Hierbij staat meestal een clausule dat wanneer de leverancier zijn verplichtingen niet nakomt, de rekening gedeeltelijk of in zijn geheel niet wordt betaald. In het bedrijfsleven is een dergelijke clausule vanzelfsprekend.

Bij de overheid werkt dit blijkbaar anders. Zij zijn al jaren bezig met grootschalige en kostbare automatiseringsprojecten die, zoals achteraf in bijna alle gevallen blijkt de gestelde termijn niet met maanden, maar met jaren overschrijden en zodra men met het een of ander systeem wil gaan werken, blijkt dat het niet functioneert. Zelden hoor je of de persoon of afdeling die hiervoor verantwoordelijk is, de consequenties moet trekken, of hoor je dat de kosten verhaalt gaan worden op de leverancier, omdat die in gebreke is gebleven. Het is de belastingbetaler die te horen krijgt dat er weer zoveel miljoen verlies geleden is en die, wanneer het helemaal de spuigaten uitloopt, salaris moet inleveren of op straat komt te staan omdat de overheid weer moet gaan bezuinigen.

Uit de vele financiële blunders die de overheid op dit gebied al heeft gemaakt, blijkt behalve dat zij geen verstand van zaken heeft en de linkerhand niet weet wat de rechterhand doet, zij overeenkomsten afsluit die in het bedrijfsleven nooit geaccepteerd zouden worden.
Maar ja, het is dan ook gemakkelijk werken met geld van een ander.