’s-HEERENBERG – “Als deze tafel toch eens kon praten”, zegt Sophie Heitkamp, zittend aan de stamtafel. Net als het biljart, de piano en het bureau maakt het meubel al sinds 1927 onderdeel uit van het interieur van Hotel Heitkamp. “Toen nam grootvader de zaak over van de familie Ernst”, weet Bennie Heitkamp. Inmiddels staat het hotel te koop en komt er binnenkort een einde aan de horeca-activiteiten van drie generaties Heitkamp.
“Onze twee kinderen hebben niet voor de horeca gekozen, dus is er geen opvolger”, vertelt Bennie. “Wij zijn inmiddels 82 en dan houdt het een keer op. Hoewel ik me nog altijd goed genoeg voel om door te gaan, is het nu mooi geweest. Mijn vrouw heeft twee heupoperaties ondergaan en heeft een stok nodig om te kunnen lopen. Als mij wat overkomt, gaat de deur dicht. Dat moment wil ik voor zijn.”
In het pand aan de Oudste Poortstraat 2 in ’s-Heerenberg wordt eigenlijk al vanaf het begin horeca bedreven. Sinds de bouw (rond 1880) was Anna Gerharda Westerman, weduwe van L.L. Mutter, al tapper, slijter en winkelier. Vanaf 1905 doet de familie Mutter er zaken in kruideniersartikelen, manufacturen en vleeswaren en is er ook een café. Later start de familie Ernst er een hotel.
Familiebedrijf
“Het hotel komt in 1927 in handen van mijn opa”, zegt Bennie. “Hij kwam als weduwnaar vanuit Oldenzaal met zijn vier kinderen naar ’s-Heerenberg. Omdat hij heimwee kreeg, keerde hij in 1932 terug. Mijn vader, die net als de andere kinderen inmiddels was gesetteld in ’s-Heerenberg, nam het hotel over. Moeder stond altijd in de keuken en was een geweldige kokkin. Toen mijn vader in 1973 overleed, heb ik de zaak samen met mijn moeder en vrouw voortgezet.”
Na verloop van tijd nam Sophie de rol van moeder in de keuken over. Tot een aantal jaren geleden kookte ze nog dagelijks voor de (hotel)gasten. “Sindsdien doen we geen warm eten meer, maar alleen logies en ontbijt en hebben we een kleine kaart”, vertelt Bennie. “We hebben nog tien kamers. Vroeger waren dat er twaalf, maar omdat de vertrekken zijn voorzien van een douche en toilet zijn er twee afgevallen.”
Interieur
Het is één van de weinige verbouwingen die het hotel in bijna negentig jaar heeft ondergaan. Verder werden onder andere de plafonds vervangen en kreeg het pand een schilderbeurt. “Het interieur is echter nog hetzelfde als in de jaren vijftig. Dat gaat er alleen tijdens het carnaval uit”, lacht Bennie. “De grote meubelen gaan dan naar de garage en toen moeder nog leefde, bouwde we haar woonkamer vol met de kleine meubels. Het carnaval wordt hier dan ook al vanaf het allereerste begin gevierd.”
Daarnaast heeft het hotel nog vijf biljartteams en is het daarmee de grootste biljartvereniging van ’s-Heerenberg. Bennie: “Ik stoot als reserve af en toe een balletje mee. Dat hoop ik na de verkoop te blijven doen. Maar ik zou het ook mooi vinden als ik bij de nieuwe eigenaar een paar dagen in de week mag blijven werken. Want ik heb er nog altijd veel plezier in.”
