BEEK/LOERBEEK – Het was woensdag precies 71 jaar geleden dat zich aan de Zuidermarkweg in Loerbeek een vliegramp voltrok. Op 12 maart 1943 om tien uur ’s avonds stortte bij het huis van de familie Giezen de Short Sterling EF 330 neer. Daarbij kwamen niet alleen piloot Victor Page en zijn zevenkoppige bemanning om het leven, maar ook Jan Giezen en zijn twee zonen Bernard en Wim.

Woensdagmorgen werd die vliegramp in de kerk van Beek herdacht. Dat gebeurde in het bijzijn van de 93-jarige RAF-piloot Owen Moore en zijn zoon Robin. Owen Moore was de vriend van de omgekomen piloot Victor Page en kwam speciaal voor de gelegenheid voor de tweede keer in korte tijd naar Beek. Ook aanwezig was de familie Giezen. Leerlingen uit de groepen 5 tot en met 8 van de Kolkstedeschool verleenden hun medewerking aan de herdenking.

“U bezocht vorig jaar september voor het eerste het graf van Vic Page op het parochiekerkhof”, sprak Betty Gerritsen-Rosendaal, leerkracht van groep 6, tot Owen Moore. “Zo is het contact met de Kolkstedeschool ontstaan. U vond het toen jammer dat er geen gelegenheid meer was om contact te leggen met de kinderen. Daarom hebben we deze herdenking speciaal voor u georganiseerd.”

Kerkdienst
In de kerk noemden kinderen uit groep 6 de namen van de omgekomen soldaten. Vervolgens lazen Emma, Karsten, Niek en Jelle twee gedichten voor in zowel het Nederlands als het Engels. Tussen de twee gedichten door speelde muziekvereniging Volharding het lied ‘Vrijheid’ van Nick en Simon. Daarna zongen de vier dames Gudde van het kerkkoor het beroemdste lied van de Tweede Wereldoorlog, ‘We’ll meet again’ van Vera Lynn.

Op het parochiekerkhof hing een aantal kinderen vervolgens herinneringsharten over de grafstenen van de omgekomen soldaten. Na het spelen van de Last Post, een minuut stilte en, ‘speciaal voor Owen’, het Engelse volkslied ‘God save the Queen’, ging het hele gezelschap naar de Kolkstedeschool. Owen in een legerjeep voorop en de kinderen er in optocht achteraan.

Vragen
Op de Kolkstedeschool wachtte de RAF-piloot een welkom met Nederlandse en Britse vlaggetjes door kinderen uit de groepen 1 tot en met 4. Binnen kregen de leerlingen de gelegenheid om de veteraan een aantal vragen te stellen. “Was het uw eigen keuze om het leger te helpen in de oorlog”, was één van de vragen. “Toen ik zo oud was als jij was het enige dat ik wilde in een vliegtuig vliegen”, antwoordde Moore. “Toen er in de oorlog piloten nodig waren, ben ik in dienst gegaan bij de RAF. Ik wilde graag vliegen en de oorlog bood me de kans te vliegen.”

“Hoe voelde u zich toen u hoorde dat uw vriend was omgekomen”, vroeg een ander kind. “Het was oorlog, je wist dat er mensen dood konden gaan. In de tijd dat ik in Canada was, gebeurden er ook ongelukken tijdens de trainingen. Ik heb daar drie begrafenissen meegemaakt van jongens die bij die crashes omkwamen. We waren het gewend dat het gebeurde.”

Als dank dat de Owen Moore nogmaals naar Beek kwam voor de herdenking met de kinderen van de Kolkstedeschool gaven de leerlingen van groep 6 hem twee cadeaus. Zo maakte de Heemkundekring Bergh een fotoboek van de oorlog en de bevrijding in Beek voor hem. Ook kreeg hij een vriendenboek, waarin alle leerlingen een bericht en droom schreven. “Ik had me nooit kunnen voorstellen dat ik in Nederland zoveel vrienden had”, zei Moore tot besluit.