Zorg is het zorgen voor, of bekommeren om, mensen die hulp of aandacht nodig hebben. Op het gebied van gezondheidszorg heeft de overheid, vanuit het oogpunt van bezuinigingen en zogenaamde marktwerking, de gezondheidszorg verkwanseld aan verzekeringsmaatschappijen en de fysieke zorg overgedragen aan de gemeente. Dit met het gevolg dat de zorg duurder is geworden, verzekeringsmaatschappijen er beter van zijn geworden, de gemeenten onder druk zijn komen te staan, de mensen die zorg verlenen voor minder geld zich de pleuris moeten werken en de mensen die zorg nodig hebben veel minder zorg krijgen.

De destijds alom geprezen marktwerking en het worden uitgeknepen door verzekeringsmaatschappijen en de halve zak met geld, die gemeenten uit Den Haag krijgen, zorgen er voor dat de gemeenten genoodzaakt zijn om zorgaanbieders het mes op de keel te zetten, die dan voor een veel lagere prijs zorg moeten aanbieden. Uiteraard mag de zorgaanbieder er zelf niet aan te kort komen dus gaat het over de rug van de werkneemsters, die als moderne slaven nog steeds proberen om de mensen de zorg te bieden die ze nodig hebben. Roeien met de riemen die zij hebben, maar dan tegen de stroom in met windkracht tien tegen.

De gemeente Montferland heeft in haar vermeende noodzakelijkheid de zorg uitbesteed aan zorgbedrijf ZorgPlus, die wet- en regelgeving met een korreltje zout lijkt te nemen en werkneemsters arbeidsvoorwaarden door de strot duwt waar tegenwoordig zelfs een slaaf de neus voor zou ophalen. Deze zorgaanbieder noemt zichzelf ZorgPlus, maar zou zich zelf beter ZorgMin kunnen noemen, want van zorg voor mensen is hier absoluut geen sprake.

‘Sinds het begin van de samenleving is er meer plaats geweest voor wolven dan voor schapen’