Deze week liep ik met het baasje door het centrum van ’s-Heerenberg. De werkzaamheden schieten al aardig op. Het oude centrum is totaal overhoop gehaald en er komt een prachtig plein. Gelukkig hebben ze de oude bomen laten staan. Mijn geursporen zullen er door al het stof van de verbouwing waarschijnlijk niet meer opzitten, maar dat komt wel weer goed zodra de hekken weg zijn.

Iets voorbij het plein zien wij enkele mannen die druk bezig zijn met het sjouwen van dozen en meubilair. ‘Waar gaan jullie met deze spullen naartoe’, vraagt mijn baas nieuwsgierig. ‘Die gaan naar het nieuwe gemeentehuis in het pand waar vroeger het klooster zat’, krijgt hij als antwoord. ‘Wat gebeurt er dan met het oude gemeentehuis’ vraagt mijn baas weer aan de man, bij wie het zweet inmiddels al over het hoofd gutst. ‘De gemeente heeft geprobeerd het pand te verkopen, maar daar is tot nu toe weinig interesse voor’, antwoordt de man.

Mijn baas kijkt naar dit prachtige historische gebouw en zegt tegen mij, ‘wat zou het toch fantastisch zijn als de gemeente dit gebouw zou schenken aan de Montferlandse gemeenschap en dat er een museum in komt. Er zijn ongetwijfeld mensen die hier iets moois van willen maken. Dat zou Montferland historisch nog meer op de kaart zetten.Dit kunnen zij dan combineren met het Liemers museum, dat Zevenaar gaat verlaten, zodat ook de Liemerse gemeenschap kan blijven genieten van al het moois wat deze streek vroeger te bieden had. Montferland wordt tegenwoordig dan wel als Achterhoek gezien, maar historisch behoort het tot de Liemers.’

Ik hoor alles aan en vind het prima. De mensen mogen wat mij betreft vernieuwen wat zij willen, zolang zij de oude bomen op het plein maar laten staan.