Joep’s beslommeringen: KOSTGANGER

Wij hebben enkele weken een kostganger in huis gehad. Niet dat het baasje daar nu zo geweldig blij mee was, maar onder druk van het vrouwtje heeft hij er uiteindelijk mee ingestemd dat de studiegenoot van de zoon des huizes hier enkele weken mag verblijven. Zijn argumenten over aantasting van zijn vrijheid en privacy wogen niet op tegen de sociale gedachten van het vrouwtje. Daarbij kreeg ik de indruk dat zij zo’n jonge knul in huis wel zag zitten.

Bij de eerste kennismaking slonk het kleine beetje gespeelde enthousiasme van het baasje al snel. Zeker toen de populaire goeduitziende jongeman complimenten begon te maken richting het vrouwtje. Op de eerste avond van zijn verblijf was het al direct raak. Het baasje en het vrouwtje zouden uit gaan eten en deze jongeman moest toch ook worden gevoed. Bij de vraag wat hij zou willen eten, antwoordde hij, ‘doe mij maar twee pizza’s’. Het baasje verschoot van kleur en ik zag hem denken, ‘die gaat mij nog de oren van mijn kop eten’. Ik vond alles prima zolang deze knaap maar niet aan mijn eten kwam.

’s Ochtends bij het ontbijt was het weer bingo. De jongeman had een enorme stapel brood voor zich staan. Op de vraag van het baasje of hij een heel peloton bouwvakkers wilde gaan voeden, antwoordde hij dat dit slechts voor de lunch was. Tot overmaat van ramp pakte hij ook nog een gedeelte van de krant, die het baasje ’s morgens graag in alle rust wil lezen.Net toen het baasje dreigde te ontploffen, kwam het vrouwtje en wist de situatie te redden.

’s Avonds nadat de jongeman zijn studieplicht had volbracht, kwam hij in de woonkamer om even te ontspannen. Toen het vrouwtje vroeg wat hij wilde drinken, zei hij, ‘ik weet niet wat jullie doen, maar doe mij maar een wijntje’. Aan het gezicht van het baasje zag ik dat voor hem de avond al weer was verknald.

Onze kostganger en het vrouwtje konden het goed met elkaar vinden, Als het vrouwtje het eten aan het voorbereiden was, stond hij ook in de keuken en samen hadden zij het grootste plezier.
Het baasje ging zich hierdoor steeds meer gedragen als een hitsige reu. Een gedrag dat mij wel bekend voorkomt. Inmiddels zit zijn verblijf erop en is alles thuis weer rustig. Ik denk dat wanneer er weer eens een beroep op de gastvrijheid in ons huis wordt gedaan, het baasje zich nog wel eens een keer bedenkt. Alhoewel, als een van de twee dochters des huizes zouden vragen of een van hun studiegenootjes hier enkele weken zouden mogen wonen, het baasje nog wel eens andere gedachten zou kunnen hebben.