In de moderne mensenwereld jaagt de mens alleen nog maar voor de sport of voor verantwoord natuurbehoud. Jagers zijn meestal mannen, die de oerdrang van een ver verleden nog een beetje in zich hebben. Er zijn tegenwoordig ook vrouwen die jagen, maar die hebben vaak een ander jachtterrein.

Om in de natuur op wild te mogen jagen, moet je heel wat kunnen. Behalve dat je in ieder geval een geweer, speer of pijl en boog moet hebben, geduld en een haviksoog, moet je ook regelmatig je handen wassen en veel vrienden hebben. Tenminste als je in aanmerking wilt komen voor een jachtvergunning.

Volgens het Trimbos-instituut, het kenniscentrum voor geestelijke gezondheidszorg en verslavingszorg, zijn vooral de laatste twee aspecten van essentieel belang om te kunnen beoordelen of een jager wel of niet in staat is om goed te kunnen jagen. Dat handen wassen begrijp ik nog enigszins want met vette handen kun je natuurlijk nooit een wapen goed vasthouden. Maar om met veel vrienden het bos in te gaan, lijkt mij nu niet bepaald de ideale situatie om enig wild te kunnen vinden.

Ik weet niet wat deze persoon van het verslavingszorginstituut had gesnoven toen deze test werd ontwikkeld, maar dat deze ver van het jagerspadje is afgeraakt is wel duidelijk. Inmiddels zijn er al wel enkele jagers hun vergunning kwijtgeraakt. Twee zijn er betrapt omdat zij vergeten waren hun handen te wassen en bij drie jagers is er geconstateerd dat zij helemaal geen vrienden hebben. Maar goed dat zo’n E-screening er is gekomen, want dan kan men tenminste hiermee het kaf van het koren scheiden.

‘Doorgeschoten’