Net als de rust bij ons thuis is teruggekeerd, beginnen de discussies opnieuw, maar nu over Europa. Ook nu weer zijn de meningen sterk verdeeld.

Het vrouwtje is voor een sterk en sociaal Europa, terwijl het baasje het liefst Nederland weer zelfstandig ziet verder gaan. Volgens hem zitten in Brussel allemaal zakkenvullende klaplopers, die er alleen maar op uitzijn om met zo weinig mogelijk moeite zo rijk mogelijk te worden. Terwijl het vrouwtje de zojuist binnengekomen lijst met deelnemende partijen aan het doornemen is, gaat het baasje even met mij naar buiten om stoom af te blazen. Hij dan, want ik hoef alleen maar te plassen. Zoals gewoonlijk mag ik zijn tirade aanhoren.

‘Stemmen, stemmen! Los van het feit dat ik mij niet meer achter de idealen van Europa kan scharen, zou ik ook niet weten op wie ik zou moeten stemmen. De reguliere partijen laten het al een tijdje afweten en nieuwe partijen met weinig vertrouwenwekkende namen roepen nu ook niet bepaald op tot een spurt naar de stembus. Wat moeten wij met partijen als de Groenen en Liberaal Democratische partij, die zich net zo goed hadden kunnen aansluiten bij GroenLinks en D66. Of moet ik gaan stemmen op mensen van de partij ‘Jezus leeft’, een afsplitsing van een groepering van mensen die denken dat Elvis ook nog onder ons is.’

‘Partijen als ‘Aandacht en Eenvoud’ en ‘Ikkiesvooreerlijk’ zijn ook geen optie, omdat wij inmiddels weten dat van eenvoud bij Europarlementariërs geen sprake is en dat aandacht voornamelijk op zichzelf is gericht. Wanneer je de verhalen hoort over ongecontroleerde onkostenvergoedingen, is van eerlijkheid allang geen sprake meer. PVV en Anti EU(ro) partij zijn per definitie geen optie. Iedere stem op een van deze twee partijen is een verloren stem want zij zijn tegen een verenigd Europa. 50Plus lijkt mij ook niet erg betrouwbaar met een oplichter als lijstduwer. Om over de piratenpartij maar te zwijgen, want als zij het voor het zeggen krijgen in Europa weten wij zeker dat binnen de kortste keren de schatkist leeg zal zijn. Dan misschien toch maar een stem uitbrengen op een of ander totaal onbekend persoon van een van de reguliere partijen.’

Gelukkig hoef ik maar een kleine boodschap en ik ben blij dat ik weer rustig in mijn mand lig. Terwijl het baasje en het vrouwtje nog even doorkibbelen, droom ik van één grote kennel waar honden van alle soorten en maten vredig met elkaar leven.