In de dierenwereld is het sterkste en meeste dominante mannetje de leider, ook wel alfamannetje genoemd. Behalve dat hij de meute, troep, kudde of hoe deze groepen ook allemaal genoemd mogen worden, leidt, geeft hem dat bij veel diersoorten het recht om als enige te paren met alle vrouwtjes in de groep. Dit uiteraard tot enige afgunst van de overige mannetjes die, zodra zij de kans rijp achten, het alfamannetje graag van de troon willen stoten. De vrouwtjes in de groep zien het allemaal gelaten aan en gaan maar wat graag met hun kont omhoog zodra het alfamannetje zijn mannelijkheid wil tonen.

In de mensenwereld is het al niet veel anders. Ook daar kent men sterke en dominante leiders. Maar in tegenstelling tot mijn wereld, kunnen daar ook minder sterke mensen aan de macht komen. Dit doen zij veelal door slimmigheid, vriendjespolitiek, corruptie of criminele praktijken. Kijk bijvoorbeeld naar Sepp Blatter van de Fifa, die samen met zijn corrupte vriendjes een onsportief spel speelt en landen zijn wil oplegt, die zogenaamd voor de sportieve eer en welbevinden van het volk keurig voldoen aan de dictatoriale eisen van dit foute regiem.

Of mensen zoals Kim Jong Un, Desi Bouterse, Vladimir Poetin en andere dictators die ten faveure en verrijking van zichzelf het volk knechten en onderdrukken. Allemaal leiders die wel dominant zijn, maar niet door hun kracht aan de macht zijn gekomen. Het enige vergelijk met alfamannetjes in de dierenwereld is dat veel vrouwtjes in de mensenwereld ook maar al te graag met hun kont omhoog gaan liggen om deze machtswellustelingen de gelegenheid te geven om hun zogenaamde mannelijkheid te laten blijken.

‘Als je het karakter van een mens wilt leren kennen, moet je hem macht geven’.