Archeologisch rijksmonument Motte Montferland opgeknapt

ZEDDAM – De ruim duizend jaar oude Motte Montferland wordt opgeknapt. Maatregelen zijn hard nodig om verder verval van het unieke archeologische rijksmonument een halt toe te roepen.

Motte MontferlandZo wordt binnenkort een aantal dode en door schimmels aangetaste bomen verwijderd om te voorkomen dat ze omvallen en hun wortelkluiten losscheuren uit de heuvel of omliggende wallen. Na grondig onderzoek wordt ook de waterhuishouding aangepakt, zodat regenwater voortaan in de top van de motte kan wegzakken en niet langer langs de flanken wegspoelt, dat plaatselijk tot verzakking van grond en van de toegangsweg heeft geleid.

De werkzaamheden worden komende winter uitgevoerd door BKC bv en KMP Civiel en worden begeleid door ADC Erfgoedbeheer in opdracht van eigenaar Stichting Huis Bergh.

Mottes zijn door mensen opgeworpen aarden heuvels, waarop een toren of woonvertrek werd gebouwd, omgeven door een dichte palenrij of palissade. Deze versterkingen zijn de directe voorlopers van de middeleeuwse kastelen. Van het handjevol mottes dat in ons land de eeuwen heeft getrotseerd, is die in het Bergherbos bij Zeddam verreweg de grootste. De top torent zo’n 17 meter boven de omgeving uit.

Historie
De Montferrand, zoals de burcht oorspronkelijk heette, heeft een rijke historie die sterk tot de verbeelding spreekt. De oudst bekende bewoners waren een nicht van Otto II, keizer van het Heilige Roomse Rijk, en haar man. Hun vermeende wandaden leidden in 1016 tot een beleg en verwoesting van de burcht. Anderen nemen kort daarna de strategische plek opnieuw in gebruik, getuige de resten van een imposante toren. Met zijn 5,5 meter dikke muren, opgebouwd uit resten van Romeinse ruines, de dikste muren van Nederland.

Begin vijftiende eeuw komt de ‘berg’ in bezit van de Heren van Bergh die er hun verzameling exotische dieren huisvesten. Wie het huidige hotel op de kruin van de motte betreedt, realiseert zich waarschijnlijk niet gast te zijn in de resten van het jachthuis van de Heren, dat hier rond 1700 verrees.