DIDAM – De Montferlandse partijen doen er deze weken alles aan om voor de gemeenteraadsverkiezingen van woensdag 19 maart zoveel mogelijk zieltjes te winnen. De kranten staan vol met politieke advertenties en beloftes, elke dag ligt er wel een folder in de bus van één van de partijen en het landschap wordt ‘vervuild’ met tal van posters van lokale kandidaten.

Maar de heren en dames politici gaan ook de markt op. Vrijdag hadden BurgerBelangen en Lijst Groote gezamenlijk een stand in de markthal in Didam, even verderop stonden de PvdA en CDA gebroederlijk naast elkaar. “Gisteren waren we al in ’s-Heerenberg en tussendoor flyeren we ook in de andere kernen van de gemeente Montferland”, vertelt Geert Heesen, nummer twee op de lijst van BurgerBelangen.

Gesprek
“Zo kun je de mensen persoonlijk aanspreken en zien ze ook wie de mensen zijn achter de partij. Maar je hoort ook wat er leeft en hoe er wordt gestemd.” Volgens Heesen weten negen van de tien mensen nog niet welk vakje ze woensdag rood kleuren. “Sommige mensen stemmen op een landelijke partij, omdat ze denken dat de lokale te klein zijn. Wij staan echter veel dichter bij de burger en weten wat er speelt. Daar proberen we ze hier van te overtuigen.”

De politieke aanwezigheid op de markt heeft echter ook als doel om de burger ervan te doordringen dat stemmen belangrijk is. “Ik hoor hier mensen zeggen dat ze niet gaan stemmen omdat ze niets met de landelijke politiek hebben”, zegt Geert van de Werff van Lijst Groote. “Dan leg ik ze uit dat wij lokaal zijn en dat het belangrijk is dat ze hun stem laten horen. Uiteindelijk nemen ze dan toch een folder mee en beloven ze hem in elk geval te lezen. Hopelijk besluiten ze daardoor alsnog om woensdag naar het stemhokje te gaan.”

Stemmen
Karin ter Voert (47) uit Didam gaat in elk geval stemmen, alleen weet ze nog niet waarop. “Het gaat tussen BurgerBelangen en Lokaal Belang Montferland”, weet ze al wel. “Ik ga in elk geval niet voor een grote partij, die doen het landelijk al niet goed. Het liefst had ik op de SP gestemd, maar die hebben we in Montferland niet.” Toch is dat voor haar geen reden om niet te stemmen. “Als je niet stemt, heb je ook geen recht van spreken”, vindt ze.

Ook de Didamse Monique Smits (49) gaat stemmen. De keuze is deze keer voor haar niet zo moeilijk. “Mijn zus Sandra Lenting staat op de kieslijst voor het CDA”, zegt ze. “Dat maakt het stemmen een stuk eenvoudiger en leuker. Ik heb dan ook een grote poster van haar voor mijn raam hangen.”

Appels en rozen
CDA Montferland stond vrijdag met de bekende groene appels op de markt, naast de PvdA die zoals gebruikelijk rode rozen aan het marktpubliek uitdeelde. “Het gaat er ons om om met de mensen in gesprek te komen en om de opkomst te bevorderen”, vertelt Sandra Braam, nummer vier op de lijst van de PvdA in Montferland. “Zo hoor je waar de zorgen liggen en waar we mee aan de slag moeten. Gelukkig gaan de meeste mensen wel stemmen. Gezien al de extra taken die op de gemeente afkomen, is dat nu nog belangrijker dan ooit.”

Tanja Loeff, lijsttrekker van het CDA, beaamt dit. “Natuurlijk is het mooi als ze op ons stemmen, maar belangrijker is dat ze in elk geval gaan stemmen. Bij de meeste mensen heb ik ook wel het idee dat ze al weten waar ze op gaan stemmen. Die hoeven we echt niet meer over te halen met een appel.”

Zorg
Jeannet Gies (54) uit Didam wist het nog niet en was zich nog duidelijk aan het oriënteren. Naast de folders van BurgerBelangen en Lijst Groote had ze ook een appel en een roos in haar hand. “Ik werk bij de Stichting Thuiszorg Midden-Gelderland en maak me zorgen over wat er na 1 januari 2015 met de zorg gebeurt”, laat ze de huidige wethouder Ingrid Wolsing (PvdA) weten. “Kijken jullie straks nog naar kwaliteit of gaat het er alleen maar om wie de goedkoopste is.”

“We moeten veertig procent bezuinigen”, zegt Wolsing eerlijk. “Dus we moeten wel kijken wat we kunnen betalen. Maar we gaan niet over één nacht ijs en willen eerst met de organisaties in gesprek”, stelt ze Gies een beetje gerust. “Jullie gaan dus wel te rade bij die organisaties”, vraagt Gies. “Jazeker”, antwoordt Wolsing. “Gelukkig”, zegt Gies. “Al blijft het allemaal wel onzeker.” Net zo onzeker als de partij waarop ze gaat stemmen. “Ik ga zeker”, zegt ze stellig. “Anders mag je straks ook niks zeggen als het je niet aanstaat.”