’s-HEERENBERG – Harry (71) en Riet (66) IJzermans gaan met pensioen. Op tweede kerstdag namen ze al afscheid van hun klanten en op 1 januari gaat de pin definitief op de deur. Na ruim 200 jaar betekent dit het einde van grenscafé De Peer in ‘s-Heerenberg.

“We hebben De Peer verkocht, maar de nieuwe eigenaren zetten de horeca niet voort”, vertelt Harry IJzermans. “Ze openen de deuren alleen nog tijdens het carnaval en op Koningsdag voor Peerpop, totdat de sloophamer komt en De Peer plaatsmaakt voor appartementen. We hebben ze die dagen aangeboden te helpen. Ik sta dan weer voor even achter de bar en mijn broer Sjef helpt bij de organisatie.”

Op oudejaarsdag schenkt Harry voorlopig echter zijn laatste borreltje en staat Riet voor het laatst in de keuken. Daarmee stopt het familiebedrijf na liefst vijf generaties. “We hebben geen opvolging”, zegt Harry. “Dan ben je blij dat je het bedrijf uiteindelijk kunt verkopen. Het is jammer dat daarmee ook de horeca stopt, maar wel begrijpelijk. Het caféleven is niet meer zoals het vroeger was.”

Toch is De Peer nog altijd het stamcafé voor vele gasten. Zo biedt het al jaren een onderkomen aan tal van verenigingen in ’s-Heerenberg, zoals het carnaval, de biljart-, schiet-, muziek- en vogelvereniging en de bridgers. “Zondag hebben we afscheid genomen van de buutschool, die hier bijna dertig jaar oefende”, vertelt Riet. “Zij verhuist nu tijdelijk naar de brandweerkazerne. Maar ook met carnaval hadden we hier altijd een paar honderd mensen te eten.”

Daarnaast waren er nog genoeg  mensen die hun feestje in de zaal of het café van De Peer gaven. En dan meestal met een buffetje van chef-kok Riet, die vrijwel de hele keuken in haar eentje runde. Riet kookte ook jarenlang voor de Afrikaanse hardlopers, die deelnamen aan de Montferland Run. “Voor de lopers moest ik pasta maken en voor de organisatie boerenkool met worst en hutspot met hachee. Maar die hardlopers aten ook gewoon stamppot en lieten ons met de pasta zitten, haha.”

Historie
De Peer kent ook een roemrijk verleden. Die gaat terug naar begin 1800. In 1805 opende Hendrik Evers het grenscafé aan de Emmerikseweg in ’s-Heerenberg. Harry nam in 1980, als vijfde generatie, de horecazaak over. In 1991 kwam ook Riet in beeld. “Mijn moeder was van Evers en trouwde met een IJzermans”, legt Harry uit. “Zij was in die tijd de baas in het café”, weet ook broer Sjef IJzermans nog. “Mijn vader was niet echt een kastelein, maar bakker van oorsprong. Toch was hiuj geliefd bij de klanten. In de stad zeiden ze in die tijd ‘aan de grens steet een wief achter de teek’. Maar ze stond zeker haar mannetje. Als de gasten teveel hadden gedronken, dan nam ze de autosleutels af en konden ze niet meer rijden.”

Tot na de oorlog deed De Peer ook echt dienst als grenscafé. Zo huisde rond 1900 de marechaussee er, kwam in latere jaren de Nederlandse en Duitse douane er ’s nachts regelmatig en zochten in de oorlog ook veel smokkelaars hun heil bij De Peer. “Er hangt zelfs nog een smokkelaar aan de muur”, zegt Sjef. “Na de oorlog deed De Peer zelfs dienst als chauffeurscafé. Er zaten hier diverse inklaringbureaus. Voor de deur stond bovendien een pompstation.”

Aan die rijke historie komt op 31 december een eind. “Ik ga het wel missen”, geeft Riet toe. “Vooral het koken in grote hoeveelheden. Het is een hele omschakeling om straks voor twee te koken. Dat heb ik laatst gedaan en dacht ik ‘het is veel te weinig’, maar uiteindelijk hield ik nog voor twee man over.”

Foto: Harry en Riet IJzermans namen op tweede kerstdag afscheid van hun klanten.