DIDAM – Op 1 januari stond hij 25 jaar met zijn viskraam op de Didamse vrijdagmarkt. Gisteren nam Toon van den Berg, samen met zijn vrouw Gaby, afscheid van zijn trouwe klanten. “Het is mooi geweest”, zegt hij. “In de zomer word ik 70. Het is nu tijd om samen te genieten van de andere dingen in ons leven.”

Zoals de kleinkinderen, waarvan ze er samen zes hebben. “Daar hebben we tot nu toe veel van gemist, omdat we altijd druk waren”, vertelt Gaby. “Nu kunnen we leuke dingen met ze gaan doen.” Toon krijgt daarbij meer tijd voor zijn hobby jagen. “En we hebben een groot erf, waar ik me kan uitleven. Verder willen we samen meer gaan fietsen, al is dat niet de grootste hobby van Gaby. Zij is pas 58 en had nog best wel een tijdje door willen werken. Maar ik ga hier toch niet alleen in het ‘park’ (aan de Parkweg) zitten, haha. Dan wil ik ook samen van de vrije tijd genieten.”

Geliefd
Terwijl Gaby in eerste instantie helemaal niet in de kraam wilde. Als Duitse was ze bang dat de taal een barrière zou zijn. Maar ze won al snel het vertrouwen van de Didammers en is na zestien net zo bekend en geliefd in het dorp als Toon. Bij hun afscheid afgelopen week van de klanten werden de twee dan ook overladen met cadeaus. “Dat hadden we niet verwacht en deed ons veel. Al die jaren hebben ze lief en leed met ons gedeeld. Die fijne contacten met de vaste klanten en marktmensen gaan we zeker missen.”

Samen stonden ze de afgelopen jaren dan ook drie dagen in de week met hun viskraam voor de Didamse markthal. “Toen ik de kraam halverwege de jaren negentig overnam van Tinus Burgers was het vrijdag visdag en verkochten we alleen op de vrijdagmarkt”, zegt Toon. “De vraag naar onze vis werd echter steeds groter, waarna de woensdag er ook bij kwam. De laatste jaren waren we er ook op zaterdag.”

Vooral de gebakken vis en kibbeling, maar ook de haring en de ambachtelijk gerookte paling vonden gretig aftrek. Het palingroken was zelfs al voor de overname van de viskraam een specialiteit van Toon. “Daardoor kwam ik ook in de vis terecht. Het ambachtelijke roken had ik echt in de vingers en deed ik in de weekenden al met mijn jachtmaten Toon Limbeek en Wim de Reus. De paling kocht ik vers langs de IJssel bij een palingvisser. Ik kende daar ieder stekje. Pas de laatste jaren zijn we overgegaan op kweekpaling.”

Kinderen
Afgelopen week rookte hij zijn laatste palingen, puur en alleen met hout. Zijn dochter Mascha zet het ambachtelijke palingroken nu voort. Zoon Robert en zijn vrouw Mariska nemen de vishandel over. Daarmee gaat een grote wens van Toon in vervulling. “De kinderen hielpen al jong met het rijgen van de paling en het schoonmaken van de haring. Dat zij het nu overnemen, vind ik geweldig. Ik heb altijd gehoopt dat zij een keer met de viskraam door Didam zouden trekken. Het is mooi dat zij ons werk voortzetten.”

De eerste en tweede generatie in de ‘familieviskraam’ op een rij. Links Toon en Gabi, rechts Robert en Mariska. Foto Bas Weetink