Respijtzorg is een vervangende zorg voor mantelzorgers. Ooit van gehoord? Waarschijnlijk niet, en daar hoeft u zich niet voor te schamen want dan behoort u tot de negentig procent van de andere vier miljoen mantelzorgers die er ook nog nooit van hebben gehoord.

Afgelopen zaterdag was respijtzorg een van de onderwerpen bij het televisieprogramma Kassa. Hier kwamen enkele mantelzorgers aan het woord bij wie het water nagenoeg aan hun lippen stond, omdat de zorg voor anderen hun teveel aan het worden was. Zij hadden al meerdere malen aangeklopt bij de lokale overheid met de hulpvraag of zij enige fysieke ondersteuning konden krijgen, zodat zij ook enkele momenten van rust en ontspanning konden pakken. Zij liepen tegen een muur van onwil en bureaucratie. Iets wat veel om hulp vragende mantelzorgers wel bekend in de oren zal klinken.

De overheid heeft destijds respijtzorg in het leven geroepen om die mensen, die met een noodkreet komen, te ondersteunen. Maar in Den Haag lieten zij weten dat zij weleens hadden gehoord van respijtzorg, maar wat en hoe dat waren zij toch even kwijt. Een wethouder in Brabant had ook weleens iets voorbij zien komen, maar kon ook niet goed uitleggen wat dit nu precies inhield. Feit is dat respijtzorg er juist is voor mantelzorgers met een hulpvraag, maar dat de gemeentelijke instanties er liever geen ruchtbaarheid aan geven. Het thema respijtzorg is diep weggestopt onder een grote stapel van ondoorzichtige en onbegrijpelijke regeltjes zodat gemeentelijke instanties het geld, wat door Den Haag hiervoor beschikbaar wordt gesteld, niet uitgegeven hoeft te worden.

‘De bureaucraat doet zijn plicht van negen tot één, meer doet hij niet’