DIDAM – De St. Martinusmolen in Didam draait tijdelijk met twee wieken (een roede). De andere roede is tijdelijk gedemonteerd voor reparatie van een scheurtje bij een heklat.
In november is er een onderzoek uitgevoerd aan de metalen roeden van de St. Martinusmolen in Didam. Dit onderzoek was nodig vanwege de leeftijd van de roeden. Daarbij is ontdekt dat er in de buitenroede een klein scheurtje bij een heklat zit. Dit kan roedebreuk veroorzaken.
Om geen enkel risico te lopen op ongelukken of schade aan de historische molen is besloten om de molen voorlopig stil te zetten. Vorige week is de gevaarlijke roede gedemonteerd. “Helaas kost levering van een nieuwe even tijd”, zegt molenaar Frans Reesing. “Het goede nieuws is dat we de molen ook kunnen laten draaien met één roede. Dit doen we ook, al is hier meer wind voor nodig.”
Beltmolen
De St. Martinusmolen is in 1855 gebouwd aan de pas aangelegde weg van Zeddam naar Didam (de huidige Wilhelminastraat), in opdracht van Derk Kempers uit Wehl. De molen lijkt op een verhoging te staan, maar is in feite vanaf de grond opgebouwd en pas daarna aangevuld met aarde rond de molen om bij de wieken te kunnen komen. De St. Martinusmolen wordt gerekend tot het type beltmolens. Door hun hoge bouw, vangen ze voldoende wind om effectief te draaien en productie te kunnen leveren.
