’s-HEERENBERG – Het concert dat het Schotse duo ‘The Quiggs’ verzorgde in de zaal van Grandcafé De Snor in ’s-Heerenberg, ten bate van Bergh in het Zadel, is een echt succes geworden. De opbrengst was, dankzij een extra genereuze gift, 180 euro, dat inmiddels naar Bergh in het Zadel is overgemaakt.

Pernille en Stephen Quiggs wisten de goed bezette zaal prima te vermaken. Met mooie Schotse en Ierse traditionals, maar ook met door Pernille gecomponeerd eigen werk. En dat alles werd opgeluisterd door de humor van Stephen, die toch wel door liet schemeren dat hij als echte Schot bepaald niet stapelgek is op de Engelsen.

Stephen Quiggs maakte ooit deel uit van het legendarische trio ‘The McCalmans’, dat in 2010 optrad in kasteel Huis Bergh. Pernille is afkomstig uit Denemarken en hield ook als klein meisje al heel erg van zingen. Tijdens een folkfestival ontmoetten de twee elkaar, trouwden en kregen kinderen. Het gezin woont in Saltcoast, een plaats aan de westkust van Schotland, maar maakt regelmatig de oversteek naar Denemarken. Daar kwamen ze ook vandaan, toen ze donderdag 11 oktober in ’s-Heerenberg optraden.

Luisterliedjes
De muzikale avond bestond voornamelijk uit luisterliedjes, al probeerde Stephen regelmatig het publiek zo ver te krijgen een refrein mee te zingen. Dat publiek deed zijn best, maar erg overtuigend klonk het niet. Maar gelachen werd er wel. Zeker toen de zanger zichzelf begeleidde op een soort trom. “Het is een oorlogstrom uit Schotland. Het vel is van een Engelsman en ook het stokje is een been van een Engelsman.”

Vrijwel elk liedje dat het duo speelde en zong, ging wel over een bepaald persoon uit Ierland en Schotland. Bijvoorbeeld over een Ierse dammenbouwer, die zijn werk deed in de Schotse hooglanden, of de ontslagen mijnwerker, John Gates, die toen maar kleermaker werd en de trouwjurk van zijn dochter maakte.

Als geboren Glasgower toonde Stephen zich niet echt een fan van Edingburgh. Het liedje ‘The streets of Aberdeen’ verhaalde over Schotten in het buitenland, namelijk Edinburgh. Soms werd het heel serieus, zoals bij het liefdesliedje over een oude man, die vergeetachtig begint te worden.

Hoogtepunt
Na de pauze was het hoogtepunt het liedje over heimweh, ‘Wish I was home again’. Door het fijne stemmetje van Pernille was de heimweh bijna tastbaar. Zij kwam trouwens helemaal aan haar trekken met een liedje in het Deens over een regenachtige dag. Het klonk prachtig, al verstond niemand er een woord van. Of toch wel: één persoon zei dat ze wel wat opgevangen had.

Aan het eind van de avond zongen de Quiggs een onafhankelijkheidslied dat tijdens een mars in Edinburgh werd gezongen. Stephen toonde nog eens zijn ‘liefde’ voor alles wat Engels is: “Bij die mars waren volgens de politie 120 duizend mensen aanwezig. In het BBC-journaal waren dat er twintigduizend.”

Zijn frustratie daarover kwam tot uiting in een lied over de slag van Edingburgh in 1745, dat Stephen zong, slechts begeleid door de grote trom. Hij bezong dat een voorouder van hem daarbij gesneuveld is. “Die stond op een camping in de buurt en klaagde over het lawaai en werd prompt neergeschoten.”

Hoewel de zaal niet uitverkocht was, hebben de mensen die er waren genoten van een prachtige avond met mooie muziek, stemmige zang en de soms onovertroffen droge humor. De organisatie van het concert was in handen van Agnes Verschuur, die op 28 november – ook in De Snor – een concert van The Other Roads verzorgt.