LOIL – Loil heeft zondag waardig afscheid genomen van zijn kerk. Voordat het gebouw aan de eredienst wordt onttrokken, werd er nog één keer traditioneel gevierd. Woensdag 15 mei draagt de Gabriëlparochie het gebouw samen met de pastorie officieel over aan het dorp en mogen er alleen nog gebedsdiensten plaatsvinden.

Voor de laatste communieviering liep de kerk helemaal vol. Veel Loilenaren wilden dit historische moment dan ook meemaken en nog één keer samen vieren. Zij werden er gedoopt, ontvingen er de eerste communie en werden er gevormd. Maar velen zijn er ook getrouwd en namen er afscheid van hun dierbaren.

“De kerk was de stille getuige van zoveel gebeurtenissen in ons leven”, sprak Ria Beursken in haar welkomstwoord. “Op 24 mei 1910 werd de eerste steen gelegd en na 174 dagen stond deze kerk er. Veel Loilenaren hielpen mee aan de bouw. Op 14 november 1910 vond de kerkwijding plaats. Wie had er toen kunnen denken dat de kerk ooit aan de eredienst zou worden onttrokken. Dat is een ingrijpende gebeurtenis, ook al weten we dat het niet anders kan.”

Beursken is voorzitter van de voormalige locatieraad, die de afscheidsviering organiseerde. Daarmee wilde ze de Loilenaren na 109 jaar een waardig afscheid geven van hun kerk. En dat kregen ze. Samen met de Loilse verenigingen en mensen die zich betrokken voelen bij de kerk werd er een indrukwekkende communieviering voorbereid. Daarin ging diaken Theo Reuling voor, zong een gelegenheidskoor passende liederen, verzorgden Amicitia en drumfanfare Loil-Vooruit de muziek en bespeelde Marjo Berentzen het kerkorgel.

“De verandering in tijd en maatschappij heeft het bisdom en parochiebestuur deze beslissing doen nemen”, zei Reuling. “Een pijnlijke beslissing, waarbij veel emoties een grote rol spelen. Maar het is ook een nieuw begin. Als geloofsgemeenschap gaan we voort en wensen we ons allen toe dat we elkaar blijven ontmoeten.”

Orgelspel
Hier werd in de laatste viering bij stilgestaan in gebed, woorden, liederen en muziek. Er waren lezingen over loslaten en moed houden. De liederen en muziek vertelden iets over de geschiedenis van de kerk door de jaren heen. Zo nam Marjo Berentzen met haar orgelspel de mensen tijdens de laatste communie mee in de afgelopen twintig jaar, waarin het proces van leegloop plaatsvond met uiteindelijk de sluiting van de kerk tot gevolg.

Berentzen opende met een eigen compositie, waarin het rumoer en de onrust was te horen die de sluiting met zich meebrengt. Ze sloot af met het Loilse volkslied ‘Hier wil ik blieven’, dat massaal werd meegezongen (video). Tussendoor klonk Air van Johan Sebastiaan Bach, The show must go on van Queen en Hou vol hou vast van BLØF.

Verder was er een lied van troost, speciaal voor deze bijzondere viering geschreven. Voor de laatste keer werd ook het communiegebed gesproken en het brood gedeeld. Er werd tevens een laatst groet gebracht aan Maria, de beschermvrouwe van de kerk. Zij werd nog één keer bewierookt, aanbeden en toegezongen.

Vrijwilligers
Daarmee kwam een einde aan 109 jaar vieren in de Loilse kerk. Sommigen lieten hierbij een traan. Maar er was toch vooral berusting bij de kerkgangers. Zoals bij Bertus Arendsen (72) en Jan Lanters (76), beiden al 65 jaar vrijwilliger voor de kerk in Loil.

“Toen een paar jaar geleden duidelijk werd dat de kerk dicht zou gaan, heb ik er wel moeite mee gehad”, vertelt Arendsen. “Nu voel ik die emoties niet meer, al valt er straks wel een stukje gezelligheid en verbondenheid met de vrijwilligers weg. Maar gelukkig eindigt het niet helemaal. Ik blijf gewoon kerkhofbeheerder en we hebben een grote tuinploeg, die elke vrijdag bij elkaar komt.” Arendsen heeft wel begrip voor de sluiting. “Alle kerken openhouden kan niet. Financieel niet, maar er zijn straks ook geen mensen meer die voorgaan.”

Lanters, die zondag eveneens zijn 76^ste verjaardag vierde, vindt het wel jammer dat het over is. “Het is niet mijn mooiste verjaardag”, zegt hij. “Maar ik snap het wel. Ik ben dit jaar 65 jaar vrijwilliger en zie ook dat het zo niet verder kan.” Lanters woont inmiddels in Nijmegen. Toch wil hij zich ook na de overname blijven inzetten voor de kerk. “Ik ben al jaren koster. Als er straks nog kerkelijke activiteiten zijn, zoals een processie of schuttersmis, kom ik er zeker voor terug.”

Video Wim Lubbers