DIDAM – Vrijwilligers van de Gabriël Parochie hebben vorige week de Mariakerk in Didam weer helemaal aangekleed in kerststijl. Zowel binnen als buiten werden de bomen opgetuigd, lampjes opgehangen en bloemen geschikt. Pronkstuk in de kerk is echter al jaren de kerststal.
Sinds een jaar of zes zijn Nienke en Hans Hansen verantwoordelijk voor het ontwerp. De twee doen al vanaf 2006 het schilderwerk in de kerk en werden een paar jaar geleden gevraagd de kerststal nieuw leven in te blazen. “We hadden een beetje een saaie kerststal”, zegt vrijwilligster Anneke Albers. “Omdat Hans en Nienke destijds toch aan het werk waren in de kerk hebben we gevraagd of zij ons wilden helpen bij het inrichten van een ‘nieuwe’ kerststal.”
De twee waren meteen enthousiast. Vooral Hans had nog mooie herinneringen aan de kerststal, waar hij vroeger als kind regelmatig een kaarsje brandde. “Ook toen stond er een ‘ja-knik engel’ in de stal”, weet hij nog. “Daar gooide je dan een cent in en vervolgens knikte de engel met haar hoofd. Daarna mocht je een waxinelichtje aansteken.”
Beelden
De ‘ja-knik engel’ staat nog steeds in de stal, al komt ze niet die uit de kindertijd van Hans. De andere beelden werden waarschijnlijk wel in 1961 aangeschaft, toen de katholieken de kerk weer in gebruik namen. “Ze zijn heel kunstig gemaakt met oog voor details”, vindt Nienke. “De koningen hebben echte Koninklijke gewaden van stof aan en dragen zelfs kettingen.”
Ze hebben een prominente plaats in de kerststal, die elk jaar door Nienke en Hans opnieuw wordt ingericht. “Daarvoor gebruiken we hele simpele materialen als takken, boomstammen, stro en stenen uit eigen tuin of het Lankhorstbos”, zegt Nienke. “We willen het namelijk zo natuurlijk mogelijk laten lijken. Ook gebruiken we de onderdelen van de oude kerststal nog.”
Dit jaar zijn de ontwerpers de hoogte in gegaan en laten ze de herders vanaf een trapje naar beneden lopen. Verder zijn er een waterpartijtje en kampvuurtje in de kerststal aangebracht. “We willen nog een keer Bethlehem op de achtergrond laten zien”, vertelt Hans. “Misschien volgend jaar, als we weer wat nieuws moeten bedenken.”
