Neen, hiermee bedoel ik niet de bijzonder gevormde neus van Louis van Gaal, zoals deze staat afgebeeld in het wassenbeeldenmuseum van Madame Tussaud. Ik heb het hier over het gezegde dat iets een ‘wassen neus’ is, met andere woorden ‘het stelt niet veel voor’.

Neem nu bijvoorbeeld toezichthouders. De overheid heeft voor nagenoeg iedere branche een toezichthouder aangesteld, die als taak heeft om er op toe te zien dat binnen die branche alles verloopt zoals het binnen de wet is aangegeven, of zoals het in de verstrekte vergunning is opgesteld. Helaas gaat er ondanks die zogenaamde toezicht nog erg veel fout en de laatste tijd hoor je dan ook steeds vaker dat er geen of onvoldoende toezicht is geweest. Een wassen neus dus die toezichthouders!

Overtredingen worden met de mantel der liefde met enige regelmaat bedekt. Dit in belang van de economie. Problemen bij bijvoorbeeld de jeugdzorg werden angstvallig verzwegen. Binnen de overheid wordt er volgens mij helemaal geen toezicht gehouden, want als je ziet hoeveel miskleunen er daar worden gemaakt en hoeveel geld daarmee over de  balk wordt gegooid is schrikbarend. Maar daar wordt dan nog van gezegd dat zij van de fouten hebben geleerd. Je weet alleen nooit wanneer zij die geleerde lessen nu eindelijk eens in praktijk gaan brengen.

Je vraagt je dan toch langzaam af hoe het toch kan dat deze toezichthouders zo vaak tekort schieten. Zit daar misschien onvoldoende kennis? Zijn zij misschien te lui om met enige regelmaat het veld in te gaan? Is de toezichthouder misschien een uitgerangeerde politicus, die aan het einde van zijn carrière nog een leuk baantje moet hebben en alleen er nog maar op toeziet dat zijn vette salaris op tijd binnenkomt? Misschien is het een idee om een toezichthouder aan te stellen die toezicht houdt op de toezichthouders, maar dat zal dan ook wel weer iemand met een wassen neus worden.

‘Het schijnt dat er altijd een aantal nietsdoeners zijn die van anderen leven’