Ze bestaan nog. Politici die, vaak zwemmend tegen de stroom in en vechtend tegen de zittende macht, hun eigen belang en dat van hun partij naar de achtergrond schuiven om de belangen van het volk te behartigen. Ze zijn slechts met een handjevol, maar weten door hun volhardende optreden toch met enige regelmaat een succesje te behalen. Afgelopen zaterdag werden enkele van deze helden in de Gelderlander geportretteerd en gelukkig zat er ook nog eentje uit Montferland bij.

De afgelopen weken is duidelijk gebleken dat het overgrote deel in het politieke wereldje niet te vertrouwen is. Niet dat zij het allemaal slecht met het land voor hebben en ik geloof ook best wel dat zij beginnen met de beste intenties. Maar als zij eenmaal op het pluche zitten en geroken hebben aan de macht, dan zijn die intenties niet meer zoveel waard. Vaak gaat het dan nog om eigenbelang, en de heersende macht binnen een partij zorgt er wel voor dat het partijbelang prioriteit krijgt.

De helden, die ziel en zaligheid voor het volk opofferen, moeten gekoesterd worden en verdienen op z’n minst een standbeeld, maar helaas zit het politieke slagveld zo niet in elkaar. Zij worden door hun partijgenoten verguist en daar waar mogelijk op een zijspoor gezet. In vakjargon heet dat ‘positie elders’. Zij zijn een roepende in een woestijn met drijfzand waar menig eerlijk mens de ondergang al heeft gevonden. Als zij de waarheid naar boven willen halen, worden zij als lastig ervaren en een zogenaamd gevaar voor het land.

Maar niets is minder waar. Zij zijn een gevaar voor de zittende macht, die alleen maar belang heeft om zolang mogelijk op het pluche te kunnen blijven zitten. Plucheliefhebbers die het belang van de mensen, die op hun hebben gestemd, helemaal niet voor ogen hebben. Die graag in de schijnwerpers staan en lachen als aan het einde van de maand hun bankrekening weer is aangevuld door een vet salaris, zonder dat zij er hard voor hebben gewerkt.

‘Het volk heeft geen verstand en de hoge heren geen hart… Als ik zou moeten kiezen, zou ik zonder aarzeling bij het volk willen horen’