Gedane zaken nemen geen keer, dat is wat je vaak hoort als er iets gebeurd is waar je achteraf spijt van hebt. In het geval van de Engelse bevolking is dit nu ook zo. Spijt als haren op hun hoofd hebben zij, nu dat zij zich hebben laten meeslepen door enkele egoïstische idioten die er uitsluitend op uit zijn geweest om Europa een hak te zetten en om hun eigen politieke carrière op de kaart te zetten.

In beide gevallen zijn ze niet geslaagd. Europa laat er geen traantje om dat de voortdurend dwarsliggende Engelsen de groep gaan verlaten en een politieke carrière  kunnen deze Brexit-voorstanders inmiddels ook wel vergeten nu het in Engeland een complete chaos is. ‘We hebben de oorlog gewonnen’, kraaide Nigel Farage, de compleet gestoorde leider van UKIP, onlangs nog in het Europese parlement, nadat de uitslag van het referendum bekend was geworden. Ja, dat wel, de oorlog was gewonnen, maar over het leed wat de slachtoffers in Engeland nog te wachten staat, werd niet gesproken.

Schotland en Noord-Ierland  gaan zich naar alle waarschijnlijkheid afsplitsen, het financiële hart in London, zal straks niet meer zijn dan een klein Boerenleenbankje en investeringen van internationale bedrijven zullen uitblijven. Allemaal zaken die er toe leiden, dat het land zich gaat storten in een economische crisis die zijn weerga niet kent. Waar zijn dan Nigel en Boris, die zo gesteund werden door het op hol geslagen volk? Nergens, want zij hebben zich inmiddels teruggetrokken en laten het volk achter met de ellende die zij hebben veroorzaakt.

Eens te meer blijkt hoe onverstandig het is om het volk te laten kiezen over zaken waar zij inhoudelijk geen verstand van hebben en waar zij de consequenties niet van kunnen overzien. Eens te meer blijkt hoe ernstig de gevolgen kunnen zijn als mensen zich emotioneel laten meeslepen door leugenachtige manipulerende volksmenners.

Gelukkig kunnen volkeren in de andere landen van Europa hier van leren en zullen zij zich nog wel twee keer bedenken om zich te scharen achter een stelletje schreeuwende idioten die wel veel volume produceren, maar nauwelijks blijk geven van enig zinnig verstand.

‘Wat in de politiek met angst begint, eindigt meestal in dwaasheid’.