Vroeger, ja vroeger was alles beter, althans dat hoor je vaak oudere mensen zeggen. Niet dat dit nu een absolute waarheid is, maar het is wel een feit dat er vroeger meer saamhorigheid was. De mensen waren meer op elkaar aangewezen en er werd meer samen gedeeld. Dit in tegenstelling tot de huidige tijd, waar de maatschappij veel meer op de individu is gericht.

Ik begrijp deze oudere mensen en hun hang naar die goede oude tijd wel, want waar is de tijd gebleven dat op koude winterdagen het hele gezin gezellig een spelletje zat te spelen onder het genot van een warme kop chocolademelk. Hoe spannend was het niet om in afwachting van de goedheiligman het kloppen op raam of deur door Zwarte Piet te horen. Hoe heerlijk was de dampende oliegeur op oudejaarsdag als vader in de schuur oliebollen stond te bakken.

Het spannendste was nog als je na tweede kerstdag van je zwaar verdiende spaarcentjes naar de stad kon gaan om vuurwerk te kopen. Als dan jouw hele collectie uitgestald op tafel lag in afwachting van de laatste klokslag op 31 december en het moment daar was dat je jouw eigen vuurwerk de lucht in mocht schieten. Dan werden zelfs grote mannen weer even kind.

Maar dat alles is verleden tijd. Zwarte Piet is Zwarte Piet niet meer. Oliebollen worden in de supermarkt gehaald en ook het afsteken van vuurwerk heeft zijn langste tijd gehad. Volgens artsen hebben de laatste acht jaar zevenhonderd mensen blijvend letsel opgelopen bij het afsteken van vuurwerk. Dit is veel minder dan de ongelukken die jaarlijks gebeuren bij kermissen, carnaval en festivals, maar daar hoor je nog niet over. Of zijn deze laatst genoemden de volgende die door notoire wereldverbeteraars om zeep worden geholpen.

‘Tradities verdwijnen, wat rest zijn nostalgische gevoelens’.