Montferland, door natuurliefhebbers vaak een parel in het Gelders landschap genoemd. Een gemeente liggend tussen de denkbeeldige grenzen van Achterhoek en Liemers. Een gemeente die alle ingrediënten in huis heeft om geheel zelfstandig haar eigen koers te kunnen varen. Deze gemeente wordt nu door haar omgeving onder druk gezet om een keuze te maken.
Ik geef zonder meer toe dat het in de echt verbinden van Didam en ’s-Heerenberg een ‘moetje’ was. Niet logisch en eigenlijk ook niet gewenst, maar uiteindelijk toch bij elkaar in bed gekropen om er samen iets moois van te maken en ondanks enig gekibbel en verschillende karakters is het toch een hechte relatie geworden.
Er zijn mensen die graag zouden willen zien dat dit echtpaar gaat scheiden. Die zich beroepen op verschil in cultuur en het eeuwige gezeur over die bult. Ik zou wel eens willen weten wat die cultuurverschillen dan zijn en hoever zij uit elkaar liggen om niet in elkaars armen verstrengeld te blijven. En die prachtige bult, die ongeveer in het midden ligt, maakt de relatie nu juist een beetje spannend. Of zou het allemaal wel meevallen en hebben wij hier slechts te maken met nostalgische emoties van een groepje mensen van een oudere generatie, dat terug wil naar die zogenaamde goede oude tijd?
Sinds Montferland uit de regionale samenwerking is gestapt en te kennen heeft gegeven dat zij in veel gevallen haar eigen weg wil gaan, zijn er krampachtige bewegingen van belanghebbende partijen, vanuit met name het Achterhoekse veld, die druk uitoefenen op Montferland om toch maar vooral de aansluiting te zoeken met de Achterhoek. Een samenwerking die vooralsnog voor Montferland weinig heeft opgeleverd.
Deze week verscheen er een groot artikel in De Gelderlander waar aangedrongen werd dat het Montferlandse echtpaar een keuze zou moeten maken tot een eventuele scheiding, maar ook met wie zij een soort van ‘second love’ zouden moeten aangaan, de Liemers of de Achterhoek. Na enig onderzoek kwam ik er achter dat de initiatiefnemer van deze laatste actie een gedeputeerde is, woonachtig in Borculo. Borculo, wacht eens even, is daar niet een Achterhoekse belanghebbende uit het toeristische veld gevestigd? Toeval? Neen, toeval bestaat niet!
‘Er wordt gezegd dat liefde geen grenzen kent, maar grenzen zijn nu juist het interessants’