Karoshi, het zegt velen van u waarschijnlijk niets. Karoshi is het Japanse woord voor doodwerken. In het land van de rijzende zon komt doodwerken regelmatig voor. Slachtoffers overlijden aan een hartaanval, herseninfarct of plegen zelfmoord. Voor dat laatste gebruiken Japanners het woord ‘Karojisatsu’, wat letterlijk ‘zelfmoord door overwerken en stressvolle werkomstandigheden’ betekent.

Ik weet niet of er in Nederland al gevallen bekend zijn van doodwerken, maar als ik de berichten van de laatste tijd uit Den Haag goed beluister, staan er daar toch een paar op het randje. De één na de ander verlaat met een stevig burn-out tijdelijk of helemaal het politieke slagveld.

Nu weet ik niet of dan echt de term ‘werken’ gebruikt moet worden als wij het over politici hebben. Oké, zij staan onder grote druk. Zij maken ongetwijfeld veel uren. Een goede nachtrust is zeldzaam, maar echt werken?!

Als deze mensen, die zich ogenschijnlijk stevig inzetten voor de burgers, nu eens het aantal debatten halveert en zich gaan afvragen of het nu werkelijk nodig is om door achttien partijen dezelfde vraag te laten stellen. Als zij nu eens het aantal moties terugbrengen naar een proportie, waarbij alleen de moties die er echt toe doen in behandeling worden genomen. Als zij nu eens niet, onnodig tot midden in de nacht oeverloos liggen te vergaderen, omdat er simpelweg geen mens op de wereld is die na twaalf uur werken er nog een zinnig woord uitkrijgt, dan zouden zij ongetwijfeld meer en beter presteren en hoeven ze niet bang te zijn dat zij uit pure vermoeidheid en wanhoop harakiri gaan plegen.

‘Niet keuze maar gewoonte regeert de redeloze kudde’