Belastingen zijn voor niemand leuk, lichamelijk niet, geestelijk niet en zeker financieel niet. Soms is er een gelukje en brengt de blauwe brief een positief bericht. Op dat moment zijn belastingen wel leuk. Dat dit in de meeste gevallen een cadeautje uit eigen zak is, vergeet men dan maar even. Veelal is het toch kommer, kwel en ergernis dat men van het zuurverdiende geld zoveel moet afdragen om de staatskas te spekken, die vervolgens door de overheid weer met volle scheppen wordt leeggehaald.

Maar, er is positief nieuws voor de belastingbetaler. De belastingdienst heeft onlangs te kennen gegeven dat zij in de nabije toekomst niet meer kunnen garanderen dat de belastingen geïnd kunnen worden. Het is dus geen kwestie van niet willen of dat zij inmiddels genoeg hebben geïncasseerd, neen, zij hebben niet meer de noodzakelijke gereedschappen en ook niet meer de kennis in huis om met de verouderde automatische systemen om te gaan. Systemen waar de laatste jaren al miljoenen aan belastingpenningen zijn ingepompt en die nog steeds niet functioneren.

Hoe is het mogelijk dat de verantwoordelijken van deze dienst geen kennis van zaken hebben van automatisering, terwijl zij geacht worden om dergelijke projecten door te voeren? Hoe is het mogelijk dat automatiseringsbedrijven systemen bedenken die niet of nauwelijks met elkaar kunnen communiceren en zij niet overleggen met mensen die met dergelijke systemen moeten gaan werken. En voor al dit mismanagement, onkunde en foutenfestival, moet de belastingbetaler diep in de buidel tasten.

Mocht u straks ervaren dat u al enkele jaren geen aanslag heeft ontvangen, reken u dan niet rijk, want uiteindelijk betaalt u toch de rekening.

‘Op deze wereld is niets zeker, behalve de dood en belastingen’