’s-HEERENBERG – Ben Kreeftenberg is samen met Tonny Hendriksen de enige fietser van Bergh in het Zadel die tot nu toe aan alle tochten heeft deelgenomen. Negen stuks in totaal. Hij wilde graag de tien vol maken, maar zijn gezondheid laat dat niet toe. Problemen met zijn beide schouders en een ernstige vorm van liesbreuk (klembreuk) hebben hem doen besluiten een punt achter zijn carrière bij Bergh in het Zadel te zetten.

Door Sjaak Reumer

Ook zijn ervaringen tijdens de laatste tocht naar Leipzig en terug hebben de doorslag gegeven. Ben: “Die tocht was erg pittig en te zwaar voor mij. Door een voedselvergiftiging begon ik al twee dagen later aan de monstertocht. Toen ik aangesloten was, bleek mijn positie voorin de groep niet meer voor mij weggelegd; ik had moeite het tempo te volgen en moest het kopwerk aan anderen overlaten. Ik heb vaak als voorrijder samen met Bennie Wentink gefungeerd, maar dat zat er afgelopen keer niet meer in.”

Ben Kreeftenberg kwam via zijn werk als badmeester bij Bergh in het Zadel terecht. Marian, de toenmalige vrouw van Alois Klosterboer, oprichter van Bergh in het Zadel, vroeg hem of meefietsen met Bergh in het Zadel niets voor hem was. Na wat aarzeling besloot hij mee te gaan doen. Daar heeft hij geen spijt van gehad.

Ben: “Ik heb nog steeds plezier in het fietsen, maar het wordt me nu te zwaar. Als de Van der Valk-tocht nog eens gereden zou worden, dan zou ik er over nadenken. Maar met al het klimwerk moet ik afhaken. Ook als vrijwilliger meegaan, zie ik niet zitten. Tonny Hendriksen heeft al aangegeven mijn taken over te willen nemen.”

Sponsoring
De stichting Bergh in het Zadel voor de kankerbestrijding verliest niet alleen een fanatieke fietser, maar ook een flinke inkomstenbron. Ben Kreeftenberg ging elke keer fanatiek naar personen en instanties die hem wilden sponsoren. Hij struinde zijn buurt en zijn kennissenkring af voor giften voor Bergh in het Zadel, liet zich bij de Coop Supermarkt sponsoren met statiegeldgiften en benaderde, toen hij nog op het zwembad werkte, zakenrelaties voor een gift voor de kankerbestrijding.

Tijdens elke tocht werd een deelnemer geacht een minimumbedrag aan sponsorgeld binnen te brengen. Ben ging daar elke vier jaren ruimschoots overheen. Het precieze bedrag dat hij binnengebracht heeft, is niet bekend, maar het ging steeds om een bedrag van tussen de drie- en vierduizend euro. Ben zelf schat zijn totale bijdrage op zo’n 36 duizend euro.