KALKAR/’s-HEERENBERG – Voor het derde achtereenvolgende jaar is zaterdag de truckersrun Kalkar on Wheels verreden. De 65 kilometer lange rit voor kinderen met een beperking of levensbedreigende ziekte ging dit jaar voor het eerste over de Rheinpromenade in Emmerich en door het stadscentrum van ’s-Heerenberg.
De dag begint nat. Voor de start dalen op het familiepark in Kalkar dikke druppels regen neer. Maar als de eerste deelnemers in de vrachtwagens stappen, breekt langzaam de zon door. Ook de kinderen beginnen te stralen. De dag waar ze zo lang naar hebben uitgekeken, staat op het punt van beginnen.
De 8-jarige Koen te Wildt zit met zijn koptelefoon op in de cabine. De oorkappen moeten het geluid van de claxonerende vrachtwagens dempen. “Kinderen met het downsyndroom hebben gevoelige oren”, legt zijn moeder uit. “En we weten van vorig jaar dat de truckers samen voor behoorlijk wat lawaai kunnen zorgen.”
Destijds stond de ’s-Heerenbergse familie nog langs de kant en zag ze de stoet in Zeddam aan zich voorbij trekken. “Toen zei Koen al dat hij ook wel eens mee wilde”, vertelt vader Eugène. “Via de Downkern hebben we hem dit jaar ingeschreven. Het is geweldig dat die chauffeurs hier hun vrije dag voor opofferen.”
Thomashuis
Koen mag mee in een vrachtwagen van Mainfreight (Wim Bosman). Voor Daan Knipping (28) is een plaats in de Volvo van Ter Horst Transport uit Stokkum gereserveerd. Hij woont in het Thomashuis in Terborg er rijdt voor de tweede keer mee. Net als acht medebewoners en twee begeleidsters. “Mijn peetoom was ook chauffeur en met hem ben ik ook wel eens meegereden”, zegt hij. “Ik kan hier gewoon lekker van genieten.”
Zaterdag is Rick ter Horst zijn chauffeur. De 31-jarige Stokkummer rijdt al voor het derde jaar mee en heeft de oudste truck van het bedrijf meegenomen. “Hier is mijn vader in 1987 in begonnen”, vertelt hij. “Vorig jaar deden hij en mijn zusje ook mee, maar zij waren dit keer te laat met inschrijven. In december zat de run namelijk al vol.”
Tot drie jaar geleden was de truckersrun in Duitsland nog een onbekend fenomeen, maar inmiddels hebben de oosterburen het evenement ook ontdekt en schreven ze zich massaal in. Daardoor waren veel Nederlandse chauffeurs te laat. Ook langs de kant van de weg was duidelijk te zien dat de run leeft in Duitsland. Vooral op de Rheinpromenade in Emmerich kregen de deelnemers een warm onthaal.
Rheinpromenade
Vele honderden toeschouwers zwaaiden de deelnemers hier toe met een rood-wit vlaggetje van de stad Emmerich. Op de Rijn zorgde de brandweer voor een fraaie spuitboog en er klonk op diverse plekken muziek. “Vooraf waren we bang dat de colonne in Duitsland zou breken, omdat er door een bezuiniging bij de politie geen motoragenten aanwezig konden zijn”, vertelt organisator Frits Frauenfelder. “Maar een Goldwing club uit Duitsland bood zich spontaan aan en versperde met de motoren alle kruispunten.” Zo konden de vrachtwagens toch nog ongehinderd hun rit vervolgen naar Nederland.
